Nie ma tego złego, co by na dobre nie wyszło 1/3.

 

Miał być epilog Piękna i nieporadna, ale nie mam czasu pisać, a to mini miałam naszykowane okazyjnie na półtora  miliona wejść na bloga. Brakuje już niedużo, więc dzisiaj pierwsza część, a druga niebawem. Miłego czytania.

 

Z pracą w F&D Urszuli Cieplak wiązała duże nadzieje. Chociaż na rozmowie kwalifikacyjnej kadrowy nie wyglądał na takiego, co by ją chciał zatrudnić. W dodatku w czasie ich rozmowy przyszła jakaś elegancka kobieta z inną dziewczyną i tonem nieuznającym sprzeciwu kazała zatrudnić Wiolettę. Mimo to popołudniu dostała telefon, aby pojawiła się we firmie nazajutrz. Wtedy okazało się, że zarówno ona jak i Wioletta będą przyjęte na okres próbny. Dzień później obie oddelegowane zostały na miejsce pokazu do Łazienek. Pobyt tam dla Uli okazał się nie najlepszy, bo popełniła największą gafę z możliwych. Tuż po tym jak Marek publicznie poprosił Paulinę Febo o rękę, Ula chcą podzielić się z przyjacielem tym, co się dzieje na pokazie, przedzwoniła do niego. Aby miała ciszej, schroniła się w jednym z pawilonów. Tam jednak było coś nie tak z zasięgiem i nie zauważając, że stoi przy mikrofonach, wykrzyczała najpierw, że Marek oświadczył się Paulinie w romantycznej scenerii a później, że jej tak naprawdę nie kocha. Kiedy już zorientowała się, co się stało, Paulina znienawidziła ją, a Marek nie chciał nawet oglądać. Wsiadł do swojego auta i gwałtownie odjechał. Patrząc w tył, za biegnącą za nim Ulę wjechał w betonowego amorka, a chwilę później spod maski samochodu wydobywał się dym. Ula długo nie myśląc podbiegła i z małymi problemami otwarła drzwi i wyciągnęła z auta Marka i przeciągła go w bezpieczne miejsce. Wkrótce pojawili się i inni ludzie i dziennikarze.

 

Następnego dnia Marek na własne życzenie wypisał się ze szpitala i pojechał prosto do firmy. Po drodze kupił duży bukiet kwiatów i zwołał zebranie pracowników w małej sali pokazowej. 

-Kochani -zaczął oficjalnie. —Chciałam uroczyście i publicznie podziękować odważnej i niesamowitej kobiecie. Kobiecie, która narażając swoje życie, uratowała mnie. Wioletta jesteś wielka -dodał, mijając Ulę i podchodząc do Wioletty.

-Dziękuję Marek -odparła z zaskoczeniem.  

-Brawa dla Wioletty -dodał Marek i dla zachęty sam zaczął klaskać.

-Marek zwariowałeś -przerwał mu Olszański. — Wioletcie dziękujesz? Za co niby?

-Jak, za co? Wyciągnęła mnie z płonącego samochodu. Wszystkie gazety o tym piszą.

-To sobie przejrzyj neta. Dziennikarze pierwsze lepsze zdjęcie wydrukowali przy płonącym samochodzie. Dzisiaj od rano pytają o Cieplak i będą sprostowania. To ona wytargała cię z samochodu nie Wiolka. Ochroniarze z Łazienek wrzucili do sieci filmik z monitoringu. Zresztą sam popatrz -dodał, pokazując mu filmik na YouTube.

-Przepraszam najmocniej państwa -rzekł chwilę później do zebranych. —Oddawaj kwiaty Wiola. A swoją drogą, jakbyś miała trochę przyzwoitości, powiedziałabyś prawdę, kiedy ci dziękowałem.

-Ale Marek -chciała coś powiedzieć, ale Marek jej przerwał.

- Ula Cieplak. Jest, gdzieś tu pani -mówił, rozglądając się po sali.

Ula tymczasem była już na korytarzu, ale Ania wybiegła za nią.

-Wracaj Ulka. Sebastian właśnie oświecił Marka w sprawie wypadku.

-Jest pani -mówił chwilę później Marek. —To dobrze. I przepraszam, że się tak pomyliłem. Jest pani niesamowitą i odważną kobietą -powtarzał słowa, które jeszcze niedawno kierował do Wioletty.

 

Kolejne dni upływały Uli spokojnie. Większość obowiązków wzięła na siebie, bo Wioletta nawet nie wiedziała, o co chodzi w tym, co mówił Marek. Z samym Markiem całkiem miło się jej pracowała, chociaż jej szef do pracy się nie palił. Nawiązała się też między nimi jakaś nić porozumienia. Rozumieli się bez słowa i niemal czytali w myślach. Ula opowiadała mu o swoim życiu, a Marek ironicznie o wielkiej kochającej się rodzinie Febo Dobrzańskich.

Wszystko zmieniło się, gdy wybuchła afera z prezentacją Marka, która obecnie znalazła się w rękach Aleksa. Cała wina zaś spadła na Ulę i stała się tą, która zdradziła go.

 

Marek idąc w stronę parku, gdzie miał zwyczaj biegać, zobaczył Ulę, jak wchodzi do firmy. Było sporo przed siódmą, więc do ósmej godziny rozpoczęcia pracy dużo czasu zostało. Zauważył też samochód Adama i Aleksa, dlatego postanowił, że również wejdzie i sprawdzi, po co przyszła tak szybko i co ci we trójkę knują.

Ula, idąc do sekretariatu, zauważyła, że przy jej biurku siedzi Adam i uruchamia jej komputer. Intuicja podpowiedziała jej, żeby po cichu podejść bliżej i sprawdzić, co knuje Turek. W dłoni miała telefon, wyciszyła go i włączyła nagrywanie. Turek był odwrócony do niej tyłem i skupiony tym,  co robi, więc nawet jej nie zauważył. 

-Prosiaczek -powiedział do siebie na głos, wklepując w okienko hasło, na co wyskoczyła informacja, że jest nieprawidłowe.  — To zobaczymy prosiaczek od dużej. Jednak ponownie hasło było nieprawidłowe.

Sięgnął w końcu po telefon i wybrał numer do dyrektora finansowego.

-Aleks ten prosiaczek nie działa. Może ma wstawione duże litery(…) Sprawdziłem pierwsza duża i reszta małe. Może mieć pełno kombinacji albo cyfry. Musisz dokładnie spytać Wiolettę o te hasło. Albo brzydula zmieniła je. (…) Najlepiej będzie, jak znowu obie wyjdą z biura i zgramy resztę prezentacji Mareczka i brzyduli. (…) Walenie w klawiaturę nic nie da. (…) To przyjdź i sam spróbuj -odparł i rzucił słuchawką.

-Masz rację -przerwała mu Ula. —Walenie w klawiaturę nic nie da. — PRO dużymi literami a siaczek małymi. Na końcu jest ósemka. 

-Co -zapytał z zamyśleniem? — Ulka ty tu -dodał z przestraszenie?

-Tak ja i tu i wszystko mam nagrane.

-Co się tu dzieje -zapytał ich nieoczekiwanie Marek.

-Nagrałam Adama, jak próbuje włamać się do mojego komputera i moich dokumentów. Wiem już, co się stało. Adam i Aleks podstępem skorzystali z chwili, kiedy mnie i Wiolki nie było w biurze i udało się wtedy Adamowi skraść część naszej prezentacji. Chociaż ja zawsze wyłączam komputer. To im nie wystarczyło i Aleksowi udało się od Wioletty wyciągnąć hasło. Przedwczoraj jak byłam u Jaśka w szkole, zdradziłam jej hasło, bo potrzebowałeś dokumentów. Wczoraj miałam je zmienić , ale była awaria serwerów, więc dzisiaj przyjechałam prędzej, aby zmienić hasło i żeby wyliczyć nowy pomysł na rozwój firmy. Mam taki jeden.

-Adam to prawda, co mówi Ula.

-Szefie, jaka prawda -mówił, ale mało przekonująco. Ula w dodatku pokazała im nagranie.

-Idziemy do Aleksa -zadecydował z miejsca Marek.

-Jak do Aleksa? On mnie zabije.

-Przynajmniej za kratki trafi -oparł, popychając w stronę windy. —I jak nie będziesz żyć, nie będę zmuszony zwalniać cię dyscyplinarnie.  Chyba powiesz mi wszystko, co wiesz. Skąd Aleks zna nasz projekt? Kto mnie zdradził -pytał, gdy stali przed windą?

-Dwa dni temu, gdy Ula pojechała do domu, zostawiła włączony komputer.

-To wtedy, kiedy dzwonili do mnie ze szkoły Jasia -wtrąciła Ula. —Wioletta była w biurze i miała wyłączyć go, jak się wszystko zapisze. Chciałam zdążyć na ten autobus na jedenastą, a nie na dwunastą. Spieszyłam się do szkoły Jasia.

-Ula nie twoja wina. Co było dale -pytał Turka.

-Aleks zauważył, że nie ma Uli w biurze, a komputer ma wyłączony. Wiolka zajęta była rozmową z Gośką i nawet nie zauważyła, że Aleks się jej przygląda. Później podstępem wyciągnął ją z biura, a mi kazał skopiować folder pokaz. Sam stał na czatach i miał zadzwonić jak Wiolka miałaby wracać albo ty. Kiedy zadzwonił, że wracasz, schowałem dysk. Nie wszystko się nagrało i mieliśmy dokończyć, jak się okazja nadarzy. Wczoraj jednak była awaria sieci i Aleks umówił się z Wiolettą na kolację i zdradziła mu hasło. Wieczorem zadzwonił do mnie i kazał z samego rana przyjechać. Dalej wiecie. Miałem skopiował prezentację, a później ze spokojem przejrzeć.

Kiedy winda zatrzymała się na piętrze, gdzie mieściło się biuro Aleksa, sam Aleks pojawił się za drzwiami.

-Co tu robicie -zapytał wyraźnie zaskoczony Febo.

-Spodziewałeś się samego Adama? A tu taka niespodzianka. Nie powinienem w ogóle z tobą rozmawiać tylko zadzwonić do ojca.

-Możesz jaśniej -mówił z ironią.  

-Właśnie z Ulą dowiedzieliśmy się, co planowałeś z Adamem i co już zrobiłeś.

-Co niby planowaliśmy -zapytał cwaniacko?

-Mam wszystko nagrane. Twoją rozmowę z Adamem i to jak próbuje włamać się do komputera Uli. Ja ją oskarżałem o zdradę, a to ty, Adam i ta idiotka Wioletta.

-Chciałbym zobaczyć niby to nagranie.

-Ja je widziałem Aleks -odezwał się Adam. —Ula nagrała wszystko.

-Idiota kompletny idiota jesteś -wydarł się na Adama.

-Możesz się zamknąć i nie wyżywać się na Adamie -wstawił się za Turkiem Marek. — Zacznij się lepiej zastanawiać się, co ze sobą zrobisz, po tym jak wylecisz z firmy. Ojciec nie lubi takich krętactw.

-I powiesz mu wszystko teraz przed operacją -odparł pewnym tonem.

-Martw się o siebie, a nie o jego serce.

 

Kolejną osobą, która poniosła konsekwencje była Wioletta. Ta jak miała w zwyczaju, spóźniła się do pracy.

-Wiola do mnie -usłyszała, jak tylko weszła. — Ula też przyjdź.

-Wiem, że się spóźniłam, ale były okopy drogowe i korki -zaczęła Kubasińska.

-Nie o to chodzi. Dlaczego spoufalasz się z Aleksem i zdradzasz hasło Uli do komputera,

-Okłamałaś mi, gdy pytałam cię o hasło, czy je komuś podawałaś, a ty zaprzeczyłaś -dodała Ula.

-Bo nie powiedziałam.

-Nie kłam. Wiemy z Ulą, że Aleksowi powiedziałaś.

-On tak powiedział? Chce na mnie winę zrzucić, bo kazał mi się dowiedzieć Uli hasła.

-Nie on. Dowiedzieliśmy się całkiem przypadkowo.

-Ale ja mu powiedziałam tylko prosiaczek, a nie, że PRO siaczek 8. Nie mógł włamać się do Uli komputera.

-Ale liczy się fakt i Ula mogła mieć hasło prosiaczek. Drugi twój błąd, że nie wykonałaś polecenia Uli, nie zapisałaś pliku i nie wyłączyłaś jej komputera. Prosiła cię o to, a ty gadałaś z Gośką. Później wyszłaś z biura, nie zamykając komputerów. Stąd wiedzą o moim projekcie.

-Najważniejsze, że to nie wina Ulki -odparła, optymistycznie.

 -Wiola mam dość twojej głupoty, nieodpowiedzialności i bezmyślności. Powinienem cię zwolnić.  

-Ale jak to?

-Tak to.

-Zobaczymy, co Paulina powie.

-Paulina zajęta będzie swoim bratem, a nie bronieniem ciebie. A ciebie tylko powiedzenie prawdy, że wypaplałaś hasło Uli uchroni od zwolnienia.

W tym, że Paulina zajęta będzie bratem Marek się nie mylił, bo jak tylko dowiedziała się o wszystkim, przybiegła do narzeczonego.

-Marek jak możesz tak traktować Aleksa -mówiła z oburzeniem.

-Wykradł moją prezentację. Jest złodziejem, a miejsce złodziei jest więzienie -odparł ze spokojem. —A ja tylko o odejściu z firmy mówiłem. To łagodniejszy wymiar kary.

-Groziłeś mu.

-Tylko tym, że ojciec czegoś takiego nie zaakceptuje i sam każe mu odejść z firmy. My nie lubimy szpiegów. 

-Porozmawiam z nim i powiem, żeby złożył wymówienie sam. Nie stawiaj go w takiej sytuacji.

-Nie Paula -ostro zareagował. —Gdyby sytuacja byłaby odwrotna i Aleks miałby coś na mnie, chwili by się nie zastanawiał, żeby polecieć do ojca.  Nawet w środku nocy. A jeśli sam odejdzie, to i tak ojciec będzie miał do mnie pretensje, że pozwoliłem mu odejść i nie potrafiliśmy się dogadać. A tak wszystko będzie jasne.

-Marek albo zostawisz wszystko, albo między nami koniec -stawiła kategoryczny warunek.  

-Świetnie Paula, bo już od dawna mam ochotę skończyć nasz związek. Wiesz, dlaczego się ci się oświadczyłem publicznie -pytał z powetowaniem? —Bo Aleks widział, że całowałem się z Klaudią i nie chcąc publicznej awantury. Inaczej bym się nie oświadczył.

-Świnia. Podła świnia -odparła i jak szybko weszła, tak i wyszła.