Rozmowa kwalifikacyjna. 4

Przez cały weekend Marek myślał nad tym, co podsłuchał na temat Uli i Wojtka oraz szukał sposobu na zwrócenie uwagę Uli na siebie. Przeglądał też kalendarz i zastanawiał się nad jakimś wspólnym służbowym wyjściem czy wyjazdem.  Nie wiedział jeszcze, że poszczęści mu się i okazja na prawie wspólny i samotny wyjazd sama się nadarzy i to w najbliższych dniach.

- Ula, Wojtek kupuje sobie motocykle i robi inne bajery, to ty zafunduj sobie, chociaż pobyt SPA- usłyszał głos Wioletty wchodząc do biura w poniedziałek rano. —Dorota dała mi folder takiego jednego ośrodka ŚNIEŻKA w Olsztynie. Niedrogi a dobry podobno. Pojechałybyśmy w piątek popołudniu a wróciły w niedzielę wieczorem. Dzwoniłam już tam i są wolne miejsca na ten weekend.

- Czy ja wiem? -mówiła bez entuzjazmu. —Obiecałam mamie, że pomogę jej przy śliwkach.

-Ulka nie wydziwiaj, dobra- żachnęła.

- Wiola ma rację - wtrącił przeglądając pocztę leżącą na biurku. — Ten ośrodek to nasz taki firmowy ośrodek. Chyba wszyscy pracownicy w ubiegłych trzech- czterech latach z niego skorzystali. A ja i Sebastian też wybieramy się do Olsztyna. Na ten amatorski turniej squasha – dodał wyjaśniając cel podróży. —Wspominałem wam.

- Faktycznie mówiłeś, że jedziecie i trenujecie teraz intensywnie-odparła mu Ula

-Dokładnie. Musimy, chociaż tym razem trzecią rundę osiągnąć. I byłoby przyjemnie, gdyby chociaż dwie osoby nam kibicowały. Jeśli miałybyście czas pomiędzy zabiegami. A korty są niedaleko tego ośrodka. To tam zresztą łyknęliśmy tego bakcyla. Poza tym byliśmy już z Sebą tam parę razy to znamy miasto i chętnie was oprowadzimy w wolnej chwili. A jest tam naprawdę pięknie.

-Widzisz Ula. Takie same tam nie byłybyśmy - nalegała Wiola.

-Po tym nawale pracy związanej z jubileuszem Pshemka należy ci się odpoczynek-argumentował dalej Marek. —Basen, masaż relaksujący, kosmetyczka, piękne widoki.  I sama mówiłaś niedawno, że zamierzasz używać życia, póki jesteś młoda.

-Ulka nie daj się prosić- ponownie odezwała się Wioletta. —Wczoraj widziałam i rozmawiałam z mamą Darka i ona sama kazała mi żyć pełnią życia, a nie żyć jak wdowa. Wyjazd ma być pierwszym krokiem do powrotu do normalności.

-Mądra z niej kobieta. Ja ci już dawno mówiłam, że Darka będziesz zawsze pamiętać, ale dla ciebie życie nie skończyło się i może kiedyś ktoś nowy pojawi się.

- Może Ula. Ale jak to mówią hel daleko.  To, co rezerwować pokoje? - dodała z nadzieją.

-Rezerwować-odparła zdecydowanie.

-Świetnie- wyraźnie ucieszyła się z decyzji koleżanki. —Odpoczniemy troszkę, opalimy się.

-Mądra decyzja Ula– dodał i Marek.

Z dobrymi wieśćmy poszedł też od razu do Sebastiana. Jego przyjaciel przez cały weekend, bowiem sceptycznie patrzył na jego plany zainteresowania Ulą i nie dawał szans. Teraz, jednak gdy dowiedział się, że również i Wioletta ma jechać podzielił entuzjazm Marka.

Zanim nadszedł piątek miały miejsce inne wydarzenia i Markowi udało się spędzić z Ulą dwa popołudnia. Pierwsze z nich miało miejsce już we wtorek w Rysiowie. Mama Uli i Helena postanowiły, bowiem odnowić znajomość z czasów podstawówki i za pośrednictwem swoich dzieci umówiły się na spotkanie. Przy okazji wizyty Marek poznał jej rodziców i brata, bo Betti miał okazję widzieć już w czasie, gdy Ula przyszła na rozmowę kwalifikacyjną. Rodzina Uli, jak było to do przewidzenia polubiła Marka i to znacz bardziej niż Wojtka przy pierwszym spotkaniu.  Zwłaszcza reakcja siostry ją zadziwiła, bo do tej pory była nieśmiała, przy nowo poznanych osobach a z Markiem rozmawiała, bawiła się piłką i siedziała obok przy stole. Po odjeździe gości cała rodzina nie mogła nachwalić Heleny i Marka. Te wszystkie ochy i achy na jego temat i porównywanie go do Wojtka tłumaczyła sobie tym, że Wojtka oceniali jako jej chłopaka a Marka w charakterze jej szefa czy kolegi z pracy. 

Dzień później natomiast mieli okazję wyjść na umówione spotkanie z ludźmi z firmy APART a później na zakupy. To Ula chciała dokupić sobie letnią sukienkę na wyjazd i zaproponowała Markowi pójście do galerii. Ten z kolei po szybkim zakupie zaproponował, aby poszli coś zjeść. Z restauracji zrezygnowali i zadowolili się budką z hot-dogami, zapiekankami i innym tego typu jedzenia.

-Ula, zapomniałem już jak smakuje taka zapiekanka- rzekł przy pierwszym kęsie.  —Ostatnio jadłem chyba w czasach studiów. Później związany byłem z Pauliną a ona na takie prostackie jedzenia, jak mówiła, nie była chętna. Samemu jakoś też nie było okazji chodzić.

- Ja w czasie studiów zazwyczaj chodziłam na coś bardziej zdrowego albo brałam owoce z domu- odparła, jedząc swoją pitę. — Przytyć nie chciałam. Za to w domu, mama albo ja robimy dzieciakom swojskie zapiekanki czy pizzę. Zawsze to zdrowsze i wiesz co kładziesz do farszu. A Wojtek to w ogóle jest zwolennikiem zdrowego jedzenia i trybu życia. Nie mówię, że jest to złe Marek, ale czasami trzeba jakąś regułę złamać.

-Dokładnie Ula- zgodził się z nią.  —Paulina, moja była, niektórych zasad nie łamała i dlatego też między innymi z tego powodu rzuciłem ją. Zresztą tak dokładnie Paulę poznałem dopiero, gdy zamieszkaliśmy razem. Do tamtej pory wydawała się idealna, chociaż czasami zdarzały się między nami nieporozumienia.

- Wiem chyba, o czym mówisz-rzekła nieoczekiwania. —Mój Wojtek ostatnio też się zmienił. I to nie na lepsze. Robi rzeczy, których do tej pory nie robił.

- Ale wy macie czas, aby dotrzeć się. A kiedy chłopak wraca? -zapytał, choć dokładnie wiedział, kiedy.

-Za dwa lata. Jeśli nic nie wydarzy się po drodze.

-Szybko zleci- pocieszał ją.  —I pozostają wam urlopy.

-Tak- odparła, ale bez entuzjazmu.

Przez resztę spaceru rozmawiali o wszystkim i jak starzy dobrzy znajomi, a później Marek odwiózł do domu i został na podwieczorku. Rodzina Uli przyjęła go równie ciepło, jak za pierwszym razem i popołudnie spędzone z nim upływało bardzo przyjemnie. Po jego odjeździe Ula miała podobne odczucie. Z Markiem tak swobodnie rozmawiało się i czas szybko mijał.  Uświadomiła sobie też, że przygląda mu się, gdy śmiał się, a jego dołeczki znowu przyciągały niebezpiecznie jej uwagę. Markowi jej wzrok nie umknął i zdecydowanie cieszył. Tak samo jak nieporozumienia między nią a Wojtkiem. Z rozmowy natomiast dużo dowiedział się o niej i postanowił stosować to w przyszłości.

Dobry nastrój Uli z popołudnia popsuł się wieczorem, gdy przyłapała Wojtka na kłamstwie. Poprzedniego dnia powiedział jej przez telefon, że cały wieczór spędzi w pracy z Tomkiem (chłopak Irminy), a ze zdjęć zamieszczonych na Facebooku na koncie Irminy wynikało, że Tomek z Irminą w tym czasie był na koncercie. Chciał już zadzwonić do niego i wyjaśnić wszystko, ale w ostatniej chwili powstrzymała się. Nie wiedziała jeszcze, że to nie ostatnia niespodzianka tego wieczoru z cyklu Irmina – Facebook - Wojtek.

Sebastian tego dnia również miał okazję poznać rodzinę Wioletty, bo Kubasińska postanowiła kupić sobie nowy telewizor a kadrowy pomógł jej w wyborze odpowiedniego sprzętu, a później zawiózł do domu. Wieczorem pojawił się z flaszką w mieszkaniu Marka

-Samotny kawaler do samotnego kawalera- zagadnął od drzwi.

-Może już niedługo nie taki samotny- odparł tajemniczo.

-A co ktoś nowy pojawił się na horyzoncie czy o Uli mówisz? - dopytywał.

-O Uli. Oni nie pasują do siebie, rozmijają i kłócą.

-A skąd to wszystko wiesz?

-Od samej Uli i Betti siostry Uli. Dzieci mają to do siebie, że czasami mówią więcej niż muszą-mówił z zadowoleniem. —A dzisiaj byłem chwilę z nią sam na sam i powiedziała mi, że Ula chciałaby mały domek, a Wojtek wolałby mieszkać w apartamentowcu, że Wojtek woli góry na wakacje, a Ula zwiedzać interesujące miasta.  

-Ale ty akurat masz apartament i turystą nie jesteś- przypomniał mu.

-Ale mogę wszystko to zmienić. Dla miłości mogę nawet rezygnować z naszych wypadów do klubu. A jak było u Wioli?

-Bardzo przyjemnie. Jej mama parę razy dziękowała mi, że zajmuję się Wiolą. Tobie i Ulce też kazała przekazać podziękowania.  I widzi chyba we mnie kandydata na jej ewentualnego chłopaka. Trochę wypytała mnie o sprawy prywatne.

-To może i ty nie będziesz już długo samotnym kawalerem.

-Może-zamarzył Olszański. — Zobacz, Marek tyle lat hulanki, a teraz nas razem trafiła strzała Amora.

-No- odparł równie rozmarzony. — A zapomniałbym Seba-dodał. — Mamy te rezerwacje w SPA.  

- Świetnie- wyraźnie ucieszył się wiadomością. —A jak udało ci się to załatwić?

- Jak to jak?  - rzekł ironicznie i sugestywnie zarazem. —Dawne znajomości.

Oboje też czekali na ten weekend i wyjazd.

Ula tymczasem późnym wieczorem ponownie zawitała na Facebook, ale to co zobaczyła na jednym zdjęciu zdecydowanie popsuło jej nastrój jeszcze bardziej. Fotografia Wojtka z Emily, jak rozpoznała dziewczynę była dla niej jednoznaczna.