Piękna i nieporadna cz. 21

Przez ponad godzinę Marek musiał panować nad zamieszaniem spowodowanym przez Paulinę. Dziennikarz i obsługa pokazu w końcu pozbierali swoje rzeczy, a on mógł odetchnąć.

-Dzięki, że zostaliście i pomogliście ogarnąć mi ten cały bałagan -rzekł do Uli, Wioli, Sebastiana i Simona.

-Przecież nie mogliśmy zostawić cię samego Marek -odparła Ula.

-Dokładnie -dodała Wiola. —Jeszcze odrodzisz się jak ta Wenus z popiołu.

-Dzięki Wiola.  Umiesz poprawić humor.

-A następną kolekcję można zatytułować na przykład rozdarta kolekcja -wtrącił Sebastian.

-Co ja bym bez was zrobił -pytał Marek.

-Jak prawdziwy facet wziąłbyś coś na klatę -poradził Simon. —We więzieniu tak robiliśmy.

-Żarty żartami, ale muszę jakoś się odstresować do poniedziałku.

-To ja mam na to dobry sposób -rzekła Ula. — A nawet dwa. Lepię pierogi, co w twoim przypadku by się nie sprawdziło a drugi to sztuka oddychania na wolnym powietrzu. W każdą sobotę o siedemnastej można przyjść do parku Morskie Oko i pooddychać świeżym powietrzem albo zafundować sobie nieopodal dalej aromaterapię. Jutro chyba się wybiorę. Do domu nie jadę, a ostatnio bardzo mi się spodobało.

-Dzięki Ula. Może skorzystam. A na razie jadę do rodziców. Wolę z nimi spędzić wieczór. Serce ojca źle może znieść taką dawkę emocji. Seba odwieziesz dziewczyny do domu?

- Pewnie a ty jedź do staruszków.  

 

Tak jak było do przewidzenia, sobotnia prasa miała, co pisać na pierwszych stronach gazet. Marek po joggingu kupił parę z nich. Już same tytuły były dla Pauliny i firmy mocno zgubne. Zwłaszcza dla Pauliny, bo fotografowie, którzy mieli zrobić zdjęcia kolekcji dla gazet, porobili zdjęcia pijanej Pauliny i w towarzystwie policji.

Pokaz Pauliny Febo zamiast kolekcji F&D.

Zamiast pokazu mieliśmy popis.

Paulina Febo pogrążyła kolekcję.

 F&D kolekcja z kolekcją kompromitacji. 

-Mocno nas objechali -pytał Krzysztof syna przy śniadaniu w ogrodzie.

-Głównie piszą o Paulinie tato. Ale to wystarczy, żeby i firma to odczuła. Aleks dzwonił, jak mnie nie było?

-Nie i zaczyna to być podejrzane. Telefon ma ciągle wyłączony. Może nie wiedzieć, że Paulina została zatrzymana przez policję. Myślę, że gdyby wiedział, skontaktował się z nami.

-Poczekamy jeszcze trochę tato. Nie ma sensu się martwić na zapas.

-A, co z Pauliną -wtrąciła Helena? — Od paru godzin jest w areszcie.

-Jak posiedzi, trochę zmądrzeje mamo.

 

Nie był to koniec kłopotów tego dnia dla Dobrzańskich, bo jeszcze przed obiadem Marek dostał telefon z policji z informacją o pobiciu Aleksa i że obecnie leży w szpitalu. Z domu rodziców szybko się zebrał i pojechał najpierw do szpitala, a później na policję. W szpitalu dowiedział się, że Aleks został przywieziony do nich wieczorem z obrażeniami po bójce i po upadku ze schodów.

-Pan Febo ogólnie był poobijany w okolicach jamy brzusznej i nerek. To było efektem bójki. Gorzej wygląda upadek ze schodów. Spowodował on poważny uraz czaszkowo- mózgowy. Przeszedł już operację, a o efektach będziemy mówić, jak wybudzimy go ze śpiączki. Może nie być już tak sprawny jak do tej pory.  

-To kiedy będzie wiedział pan coś więcej.

-Za trzy do pięciu dni. Do tego czasu będzie na OIOMIE. Panowie z policji szukają kogoś z jego rodziny.

-Ma tu tylko siostrę, ale obecnie nie może się nim zająć. Ja pojadę na komisariat. Nie wie pan, kto go tak urządził i gdzie?

- W kasynie Mercure, a ten drugi trafił również do nas. Miał więcej jednak szczęścia. Więcej powiedzą panu na komisariacie na Wilczej. Proszę jeszcze zostawić numer telefonu kontaktowego z kimś z rodziny pana Febo do stałego kontaktu i dopełnić formalności.

Na policji Marek dowiedział się dużo więcej.

-Na nagraniu z monitoringu widać, jak po wyjściu Hermana z kasyna Aleks wszczął awanturę, czego efektem była bójka obu panów. Kiedy szarpali się w pobliżu schodów, oboje stoczyli się na dół i z różnymi obrażeniami trafili do szpitala. Prędzej jeden ze świadków słyszał, jak się kłócili. Pan Febo zarzucał mu oszustwo ze spłacaniem kredytu i że ukradł wszystkie jego pieniądze z konta. 

-Tak wczoraj, kiedy ostatnio rozmawiałem z Aleksem, mówił mi, że Herman oszukał go. Był nawet w tej sprawie na policji. Ale żeby wszystko ukradł Herman, pierwszy raz słyszę.

-Tak wiem o doniesieniu o oszustwie pana Hermana. Pan Febo był w tej sprawie dwa razy. Pierwszy raz, kiedy oskarżył pana Hermana o nie spłacanie rat a drugi raz zgłosić, że wyczyścił jego konto do zera. To by się nawet zgadzało, bo przy Hermanie znaleźliśmy bilet lotniczy na dzisiaj rano do Szwecji. Najwidoczniej chciał uciec.

- I co teraz będzie?

-Musimy poczekać, aż zarówno pan Febo, jak i pan Herman wyjdą ze szpitala. Pan Herman jest przytomny i już oskarżył pana Febo o napaść. Zarzuty oszustwa będą mu przedstawione, jak tylko wyjdzie ze szpitala.

-A jak ucieknie ze szpitala, to, co?

-Nie ucieknie, bo jest w sali ze stałym monitoringiem u ochrony. Według lekarza prowadzącego za pięć dni będzie mógł być przewieziony do aresztu. Jest jeszcze sprawa pani Pauliny Febo. Siedzi u nas i jak się dowiedzieliśmy to siostra pana Febo. Chciała, żeby jego poinformować, że jest zatrzymana. 

-Tak wiem, że została aresztowana i że jeszcze nią muszę się zająć. Ale nie tak od razu. Jak posiedzi jeszcze jeden dzień, dobrze jej zrobi.

-Nie wiem, czy areszt to przetrwa. Będzie miała dodatkowe zarzuty za obrażanie funkcjonariuszy więziennych i policjantki wczorajszego dnia.

-To już jej problem. Ja tylko będę domagał się odszkodowania za straty kolekcji.

Sprawą Pauliny Marek nie chciał się zajmować w ogóle, ale matka nalegała, aby wyciągnąć ją z aresztu. Wraz z Ficem pojechał na Chłopickiego i wpłacił 50 tysięcy kaucji.

 

-Dłużej nie dało się -usłyszał, jak tylko wyszła.

-Jak miło, że jesteś mi wdzięczna za wyciągnięcie cię z aresztu.

- Jestem cała w brudzie, a chcę jak najszybciej do Aleksa pojechać. Ten Herman prawie na śmierć pobił go.

- Na razie nie można go odwiedzać, więc spieszyć się do niego nie musisz. Będzie w śpiączce parę dni. Podpisz odbiór telefonu, portfela i innych rzeczy i wychodzimy. Nie mam czasu niańczyć cię całe popołudnie.

-Aleks jest ciężko pobity i nic cię to nie rusza?

-Sam jest sobie winny i byłem w szpitalu. A ty jesteś mi winna pięćdziesiąt tysięcy. Do tego dojdą koszty kolekcji, którą zrujnowałaś. Sporo zapłacisz. A tu masz jedną z gazet i poczytaj sobie. Paulina Febo pogrąża firmę -przeczytał jej jeden z tytułów. —Upiłaś się i dałaś popis. Na twoim miejscu nie pokazywałbym się ludziom na oczy. Jak mogłaś w ogóle coś takiego zrobić?

-Bo wkurzyliście mnie. Febo tak łatwo nie odpuszczają. Aleks nie chciał mi pomóc, więc sama wzięłam sprawy w swoje ręce.

-To teraz sama za wszystko zapłacisz. Dopilnuję tego osobiście. To tyle Paula. Powiedziałem ci wszystko, co chciałem i wracam do rodziców. 

-A ja niby jak mam dostać się do domu Aleksa?

 -Dorosła jesteś, więc radź sobie sama.

-Mógłbyś okazać trochę empatii -mówiła, robiąc odpowiednią minę skrzywdzonej osoby. — Teraz jak Aleks jest w szpitalu zostałam sama.

-Dorosła jesteś, a nie małm zagubionym dziecjiem w obcym mieście. Poza tym odzyskałaś telefon, kartę i trzysta złotych z portfela -mówił, nie dając nabrać się na jej grę. —Na taksówkę ci starczy -dodał i pozostawił samą sobie przy wyjściu z aresztu.

 

Jak tylko wsiadł do samochodu, zadzwonił do Uli i umówił się z nią w Parku Morskie Oko na relaksacyjne oddychanie.

-Weź tylko jakiś kocyk Marek. Można na samej trawie siedzieć, ale po co się ubrudzić.

-Ok. A na resztę wieczoru ja coś dla nas zorganizuję. Chyba że masz już plany.

-Nie, nie mam nic w planach. Wiola rano postanowiła pojechać jednak do domu i sama bym siedziała.

 

Godzinę później Ula i Marek spotkali się przy wejściu do parku. Chwilę później oboje wraz z grupą innych uczestników siedzieli na trawie i relaksowali się spokojnym oddychaniem, relaksująca muzyka i powiewem zapachu sól morska. Po dwudziestu minutach seans się zakończył, a dla Marka świat wyglądał znacznie lepiej niż półgodziny temu. 

 

-Dzięki, że mnie zabrałaś ze sobą Ula. Sól morska  dawała cudowny aurę. Chyba zainwestuję w jakieś świece zapachowe. Teraz to modne.

-W galerii jest sklepik ze świecami i olejkami eterycznymi. Mogę cię zaprowadzić, jak chcesz.

-Chętnie. Teraz najchętniej napiłbym się aromatycznej kawy -odparł

-Tam jest mała kawiarnia niczym z czasów PRL. Podają świetną kawę parzoną tradycyjnie albo z ekspresu i ciasta do wyboru.

-To idziemy Ula.

W czasie seansu oddychania czasu na rozmowę nie było, dlatego dopiero w czasie pójścia do kawiarni mogli porozmawiać o pokazie i o tym co wypisywała prasa. Marek opowiedział jej również o Aleksie i Paulinie, którą wyciągnął z aresztu.

Z kawiarni poszli do centrum handlowego po świece zapachowe. Marek kupił sobie kilka sztuk świec sojowych i również podarował jedną z nich Uli.

-Z podziękowaniem za wszystko, co robisz dla mnie Ula.

-Nie musiałeś Marek.

-Nie musiałem, ale chciałem. Nie zgłodniałaś -zapytał, kiedy przechodzili obok KFC. —Nigdy się nie stołowałem w takim miejscu. Nawet nie wiem, co dają?

-Zawsze musi być ten pierwszy raz.  

Ula zajęła się zamówieniem i dla Marka wzięła kubek z pikantnymi skrzydełkami i frytkami a dla siebie chrupiącą tortille.  Do tego po kubku coli.

-Już od dawna tak miło czasu nie spędziłem Ula -mówił, gdy usiedli przy jednym ze stolików — Czuję się taki spokojny, zrelaksowany.

-Sztuka oddychania naprawdę działa.

-Nie tylko o oddychanie chodzi i zapach soli morskiej, ale o WZ -etkę za 5 złotych i kawę za 4 w zwykłej kawiarni. Normalnie zapłaciłbym za taki zestaw ponad 30 zł, a nie niecałe dziesięć. I jeszcze ten kubełek z KFC.  Frytki i kawałki kurczaka wyjadane rękoma całkiem inaczej smakują.

- Witaj w świecie ludzi Kowalskich Marek.

-Nie, nie Ula. W świecie Uli Cieplak, który bardzo mi się podoba.